نقد فیلم ۲۸۸۸
تلاش برای سینمای متفاوت کارگردان : کیوان علیمحدی – علی اکبر حیدری نقد فیلم ۲۸۸۸ (منتقد : هنگامه بیگ زاده )
یک فیلم جنگی خارج از جریان، که به جای ریختوپاشهای معمول و طراحی صحنههای عظیم یا پرداخت مستقیم به مفاهیم ارزشی، میکوشد به زبان سینما و با امکانهایی که تصویر و صدا در اختیار سازندگانش قرار میدهد روایتگر بخش مهمی از تاریخ معاصر این سرزمین باشد. ۲۸۸۸، نمونه جالبی از اهمیت مراحل پس از تولید در شکل دادن به روایت سینمایی است و بخش مهمی از آن با طراحی خاص صوتی ساخته شده است.
دشواریهای فنی فیلم از یک سو، و حساسیتی که روی موضوع و لحن روایت و ساختار متفاوتش وجود دارد (حساسیتهای گاه عجیب وغریب) از سویی دیگر، کار گروه را سختتر از معمول کرده اما حاصل کار قطعاً پاداش تمام این دشواریها را بازتاب خواهد داد. از آن فیلمهاییست که پشت صحنه و چگونگی ساخت اجزای مختلفش به اندازه خود اثر جذاب و کنجکاوی برانگیز است و معلوم میشود که اگر سازندگان یک فیلم از لحاظ دانش و فناوری به روز باشند و تکنیکهای روز سینما را بشناسند میتوان در هر ژانر و قالبی و با هر موضوعی انتظار یک فیلم مدرن و متفاوت را داشت. شاید با همین نسخه بتوان جانی به سینمای هزینهبر اما نیمهجان دفاع مقدس داد.