با هم بخوانیم نقد سریال زخم کاری که معتقدم یکی از بهترین نقدهاست

نقد سریال زخم کاری ، منتقد پیمان بیگ زاده.

محمدحسین مهدویان در قسمت‌های ابتدایی فصل یک تقریباً اقتباس بی‌نقصی از رمان «بیست زخم کاری» داشت و نوید ساخت یک اثر اقتباسی درجه یک را می‌داد اما ناگهان سریال از مسیر اصلی‌اش خارج شد و مهدویان و نویسندگان مجموعه تصمیم گرفتند فرمان را به دست بگیرند و بدون توجه به پیشینه شخصیت‌ها، آنها را به هر جا که می‌خواهند ببرند.

«بیست زخم کاری» در اصل برداشت آزادی از «مکبث» است اما این زاویه نگاه حسینی‌زاد بود که آن را به اثری متفاوت و مستقل تبدیل کرده بود، اتفاقی که در فصل دوم «زخم کاری» نمی‌افتد. در حقیقت نقطه ضعف اصلی فصل اول «زخم کاری» وقتی خودش را نشان داد که مهدویان سلیقه شخصی‌اش را بیش از حد وارد بازی کرد.

شخصیت‌های تازه‌ای که وارد این فصل شدند نه آنقدر کاریزماتیک هستند و نه مقتدر و قدرتمند. نه کامبیز دیرباز اقتدار و قدرت لازم برای ایفای بزرگ این خاندان دارد و نه مهران غفوریان می‌تواند ایفاگر نقش‌هایی باشد که اربابش به او می‌سپارد. این دو فاقد ویژگی‌های لازم برای بازی در چنین نقش هایی هستند و به درستی برای این ایفای این شخصیت‌ها هدایت نشدند.

هدف از ساخت فصل دوم

در واقع انگار هدف از ساخت این فصل این بوده که سریال به هر نحوی ساخته و منتشر شود. عجله مهدویان برای کار کردن و فیلم و سریال ساختن، کار دستش می‌دهد و این کار منتهی به سریال متوسط و بی کیفیت می‌شود که به این شکل انتقاد کاربران و تماشاگران سریال را در پی دارد.

این بار برخلاف دیگر ساخته‌های مهدویان نه نهادها و سازمان‌های دولتی بلکه تماشاگرانی که به تماشای این مجموعه نشستند، منتقدان آن هستند و این بار مهدویان نمی‌تواند به منتقدانش بتازد و پاسخ سربالا به آنها بدهد.

آنهایی که پول اشتراک پرداخت می‌کنند و هزینه اینترنت می‌دهند، بدون هیچ ابایی منتقد ساخته تازه این کارگردان شدند و اتفاقاً از منتقدان رسمی بی‌پرواتر و بی‌رودربایستی‌تر هستند نظرات‌شان را در فضای مجازی مطرح می‌کنند در حالی که هیچ تعارفی هم با سازنده فصل دوم این سریال ندارند و انگار این نظرات هم آنقدر کاری و اثرگذار هستند که دست‌اندرکاران فصل دوم را به تکاپو وا داشته تا اعلام کنند به زودی سروکله مالک اصلی سریال، یعنی جواد عزتی پیدا خواهد شد و تماشاگران با ورود او به داستان راضی می‌شوند.

در باره انتخاب بازیگران هم که شاهکار خلق کرده،در راس آن شخصیتی بنام طلوعی که یک فصل آوازه اش را شنیده ایم در این فصل با بازی مصنوعی کامبیز دیرباز که گویا نتیجه بازی در نقشی که بیشتر از سن خودش (سریال در چشم باد) میباشد برایش تجربه نشده، رو به رو میشویم.

نقد سریال زخم کاری

پارادوکس پرداخت شخصیت

مرتضی امینی تبار که نقش پسر مالک را دارد نمیتواند بار فیلم را بدوش بکشد و داستان را جلو ببرد. شخصیت میثم در مواقعی بسیار شکاک و دقیق و در مواقعی تا حدی عجیب ساده و نادان می‌شود. او به همه چیز و همه کس شک دارد اما هنگام مرگ منصوره تا قبل از آنکه سیما احتمال قتل را با او در میان بگذارد اصلا به قتل منصوره فکر نکرده است. او حتی تا حدی نادان می‌شود که در دو قسمت پایانی دو بار دقیقا به یک شکل فریب خورده و به ویلای طلوعی می‌رود. این یک پارادوکس در پرداخت شخصیت است.

شخصیتی که نه در فصل اول و نه در فصل دوم شکل نمی‌گیرد و خوشبختانه در فصل سوم خبری از او نیست. فصل دوم حتی شخصیت خوب سمیرا را نیز تا حد یک ساده‌لوح بازی‌خور پایین می‌آورد.

نقد سریال زخم کاری ، منتقد پیمان بیگزاده.

رابطه بین سمیرا و میثم نیز نه منطق روایی دارد و نه منطق شخصیتی. چرا میثم تا این حد به مادر بدگمان است؟ سمیرا برای نجات جان او با حالت و لحنی نگران با او در ترکیه تماس می‌گیرد اما میثم تصور می‌کند مادرش دروغگو است. این تنفر و بدگمانی در اثر نیست و از خارج اثر به اجبار و زور به آن اضافه شده تا نوعی کشمکش ایجاد کند که به دلیل تصنعی بودن موفق نیست.
رعنا آزادی ور و مهران غفوریان بازی های استاندارد و خوبی دارند و درک کرده اند که چکار باید بکنند اما صد حیف که این دو هم قربانی داستان بد این سریال شده اند و متاسفانه از جواد عزتی برای خانه سازی با اسباب بازی و چند دقیقه ای در ابتدا و انتهای استفاده شد تا مخاطب بخاطر او ادامه ماجرا را دنبال کند.

یک نکته ی مثبت

فقط میتوان درباره یک نکته مثبت در سریال صحبت کرد آن هم شعر تیتراژ و خواننده آن محسن چاووشی است .شخصی که بدون توجه به اوضاع آشفته سریال کار خودش را به بهترین حالت انجام داده است.

و نکته منفی دیگر تبلیغاتی که در این کار زیاد به چشم میخورد که البته برای تهیه کننده شیرین و برای مخاطب چندان جذاب نبود.

بنابراین نقد را کوتاه می‌کنیم، فصل دوم سریال زخم کاری اثری به شدت ضعیف، تک بُعدی، بدون فکر و شلخته و به هم ریخته است. سریالی که نه می‌تواند شخصیت بسازد، نه قصه‌گویی دراماتیک بلد است و نه بلد است با میزانسن و کارگردانی درست ابهت و قدرت را به نمایش بگذارد. این فصل تنها در ثانیه‌های پایانی یک تصویر خوب از بازگشت مالک ارائه می‌هد‌ و دیگر هیچ.

فصل دوم زخم کاری یک اثر کاملا شکست خورده و هدر رفته است که هیچ چیزی برای ارائه به مخاطب نداشته و حتی تلاشی برای خوب بودن نیز نمی‌کند.

نقد سریال زخم کاری ، منتقد پیمان بیگ زاده.